KONRAD MAZOWIECKI
Syn Kazimierza Sprawiedliwego urodził się w 1187 roku. Władzę seniora sprawował krótko, gdyż zdobywszy ją w 1241 roku, dwa lata później był już na wygnaniu. Zmarł w 1247 roku sterany ciągłymi wyprawami wojennymi.
Krótko panował w Krakowie, długo był księciem mazowieckim, a także sieradzkim i łęczyckim. Konrad rozpoczął w 1225 roku pertraktacje z przedstawicielami zakonu krzyżackiego. W 1228 roku nadał im ziemię chełmińską w zamian za obowiązek obrony przed Prusami, co na wiele wieków nieszczęściami zaważyło na dziejach Polski.
Konrad nie cofał się przed niczym. Porywał władców, członków rodziny, zabijał przeciwników, gnębił poddanych.
Gdy Pobożny zginął pod Legnicą, Konrad opanował Kraków i władał nim przez dwa lata, ale szybko okrutnika przegnano i do Krakowa już nie wrócił.