ZYGMUNT I STARY
Piąty syn Kazimierza Jagiellończyka urodził się w 1467 roku. Senat wybrał Zygmunta na króla Polski, gdy ten miał 39 lat. Rok później został koronowany na Wawelu. Jego ponad 40-letnie rządy przerwała spowodowana sędziwym wiekiem śmierć w 1548 roku.
Panowanie Zygmunta to najświetniejszy okres państwa polsko-litewskiego, ale w opinii niektórych historyków król okazał się władcą najsłabszym, najbardziej krótkowzrocznym.
Król nie był ułomkiem. Zwalisty, w młodości łamał w rękach podkowy, rwał powrozy, a dzień zaczynał od piwa grzanego. Sprawiał wrażenie królewskiego mędrca, który innych na wskroś widzi, umie rozkazywać i przymuszać. Mocarz, rozdzierający palcami talię kart, potrafił imponująco wystąpić, wojskowy objechać obóz i uciszyć strachy.
